تحقیق اینترنت 22 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 22 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

1
‏اینترنت
‏اینترنت‏ (به ‏انگلیسی‏: The Internet‏) را باید بزرگ‌ترین سامانه‌ای دانست که تاکنون به دست انسان طرّاحی، مهندسی و اجرا گردیده‌است. این شبکه‏ٔ‏ عظیم جهانی، در اواخر سال ۱۹۶۰ م و با انگیزه‏ٔ‏ همکاری، دسترسی چندسویه به ‏منابع‏ و مهارت‌های محاسباتی، و امکان‌پذیر شدن کار در زمینه‌های بین‌رشته‌ای علوم و مهندسی شروع شد. تنها از اوایل دهه‏ٔ‏ ۱۹۹۰ است که اینترنت به صورت یک شبکه‏ٔ‏ همگانی و جهان‌شمول درآمده‌است. وابسته شدن تمامی فعّالیت‌های بشر به اینترنت در مقیاسی بسیار عظیم و در زمانی چنین کوتاه، حکایت از آغاز یک دوران تاریخیِ نوین در عرصه‌های گوناگون علوم، فن‌ّآوری، و به خصوص در نحوه تفکّر انسان دارد.
‏به بیان دیگر ‏اینترنت‏ مجموعه‌ای گسترده از ‏شبکه‌ها‏ و دروازه‌هایی است که از ‏پروتکل‏ TCP/IP‏ بمنظور ارتباط با یکدیگر استفاده می‌نمایند. اینترنت، شامل خطوط ارتباطی با ‏سرعت بالا‏ بین گره‌های اصلی و یا ‏کامپیوترهای‏ میزبانی است که داده‌ها و پیام‌ها را Route‏ می‌نماید.
‏سازمان‌ها، مراکز علمی و تحقیقاتی و موسسات متعدد، نیازمند دستیابی به شبکه اینترنت برای ایجاد یک وب‌گاه، دستیابی از راه دور ‏وی‌پی‌ان‏, انجام تحقیقات و یا استفاده از سیستم ‏پست الکترونیکی‏، می‌باشند. شواهد زیادی در دست است که از آنچه اینترنت برای بشر خواهد ساخت و خواهد کرد، تنها مقدار بسیار اندکی به واقعیت درآمده‌است.
‏ساختار اینترنت
‏اینترنت را می‌توان شبکه‌ای عظیم متشکّل از میلیون‌ها ‏رایانه‏ مختلف دانست که از شبکه‌های مختلف با ‏کاربران‏ گوناگون، و دارای اهداف محاسباتیِ متعدّد به وجود آمده‌است، ولی در نهایت به صورت یک شبکه‏ٔ‏ جهان‌شمولِ واحد و در مقیاس جهانی به هم متّصل شده‌است.
‏تاکنون، طرّاحی و ایجاد اینترنت بر اساس سیستم‌های گوناگونی انجام گرفته‌است. از جمله‏ٔ‏ مهم‌ترین آنها باید سیستم دوردیفه (Two-tier Architecture‏)، سیستم سه‌ردیفه (Three-tier Architecture‏)، و نیز چندردیفه (Multi-tier Architecture‏) را برشمرد.
‏به طور کلّی، همه‏ٔ‏ رایانه‌های موجود اینترنت را می‌توان به دو دسته تقسیم کرد:
‏رایانه‌های ‏سرویس‌دهنده‏
‏رایانه‌های ‏سرویس‌گیرنده‏
2
‏سرویس‌دهندگان خدماتی را مانند WEB‏ و FTP‏ برای سایر سامانه‌ها فراهم می‌کنند. از سوی دیگر، سرویس‌گیرندگان (Clients‏) سامانه‌هایی هستند که برای دست‌یابی به این خدمات، به سرویس‌دهندگان (Server‏)وصل می‌شوند. یک رایانه‏ٔ‏ سرویس‌دهنده می‌تواند چند سرویس را فراهم کند. برای مثال، می‌توانیم روی یک سرویس‌دهنده، ‏نرم‌افزار‏ Web-Server‏ و Mail-Server‏ نصب کنیم.
‏یکی از استفاده‌های اینترنت شرکت در گروه‌های مختلف اینترنتی است مثل مجموعه‏ٔ‏ گروه‌های اینترنتی یاهو (Yahoo‏!). کسانی که می‌خواهند عضو این نوع گروه‌ها شوند باید یک شناسه (ID‏) در Yahoo‏ داشته باشند که این کار بسیار ساده‌ای است .گروه‌های Yahoo‏ به بخش‌های بسیار متنوّعی تقسیم می‌شود که در صفحه‏ٔ‏ اوّل Yahoo! Group‏ دسته‌بندی‌های آن وجود دارد.
‏پ‏نشانی IP
‏اینترنت یک شبکه‏ٔ‏ رایانه‌ای بین‌المللی متشکل از شبکه‌های رایانه‌ای کوچک‌تر است که با روش گزینش بسته‌ای(packet switching‏) و با رعایت پروتکل TCP/IP‏ و ‏پروتکل اینترنت‏ و چند‏پروتکل ارتباطی‏ دیگر، پیوند دارند و به مبادله‏ٔ‏ داده‌ها می‌پردازند. به هر رایانه در اینترنت یک (و در مواقعی چند) نشانی منحصر به فرد به نام «نشانی پروتکل اینترنت یا همان IP adress‏» اختصاص داده می‌شود که به اختصار آن را IP‏ می‌گوییم. IP‏ از چهار بخش عددی تشکیل شده که با نقطه از هم جدا می‌شوند (مانند ۱۹۹‏٫‏۲۱۱‏٫‏۴۵‏٫‏۵). هر بخش می‌تواند از ۰ تا ۲۵۵ باشد (۸ ‏بیت‏ یا ۱ ‏بایت‏). پس ۲ بتوان 32 آدرس مختلف داریم. هر رایانه در اینترنت IP‏ یگانه‌ای دارد (در این مورد استثناهایی وجود دارد). سرویس‌دهندگان اینترنت عموماً IP‌‏های ثابتی دارند که تغییر نمی‌کند. رایانه‌هایی که با خطّ تلفن به اینترنت وصل می‌شوند IP‏ پویا دارند، یعنی در هر تماس، IP‏ آن‌ها را ISP‏ اختصاص می‌دهد و احتمالاً هر بار که به اینترنت وصل می‌شوند IP‏ متفاوتی می‌گیرند. برای دیدن IP‏ رایانه خود می‌توانید از برنامه winipcfg.exe‏ (در ویندوز ۹۵ و ۹۸ و ME‏) یا ipconfig.exe‏ (در ویندوز ۲۰۰۰ و XP‏) استفاده کنید. اگر از لینوکس یا یونیکس (یا سیستم‌های مبتنی بر آن‌ها) استفاده می‌کنید، از دستور ifconfig‏ استفاده کنید.
\IP‏ها دارای ۴ کلاس هستند:
‏کلاس A‏: از 1.0.0.1 تا 126.255.255.254
‏کلاس B‏: از 128.1.0.1 تا 191.255.255.254
‏کلاس C‏: از 192.0.1.1 تا 223.255.254.254
3
‏کلاس D‏: از 224.0.0.0 تا 239.255.255.255
‏کلاس E‏: از 240.0.0.0 تا 254.255.255.254
‏رسته *.*.*.127 و *.*.*.255
DNS
DNS‏ مخفف D = Domain‏ دامنه N = Name‏ نام S = Service‏ سرویس ترجمه کلمه به کلمه آن در فارسی (سرویس دامنه نامها) معنی می‌شود ، اما این ترجمه به نظر کمی نامفهوم می‌آید که درست آن می‌تواند به این شکل تشریح شود ( سرویسی که با گرفتن کد چهار رقمی IP‏ نام آنها را به شما تحویل می‌دهد).
‏(سیستم نام حوزه) وظیفه ترجمه نام سرویس‌دهندگان را به آدرس IP‏ دارد. فرض کنید آدرس سایت www.wikipedia.com‏ را در ‏جستجوگر‏ تایپ می‌کنید. کاوشگر این نام را به سرویس‌دهنده DNS‏ در ISP‏ شما می‌فرستد. سرویس‌دهنده DNS‏ با برقراری ارتباط با سرویس‌دهنده نام ریشه (Root Name Server‏)، سرویس‌دهنده نام com‏ را پیدا کرده و آدرس IP‏ ی wikipedia.com‏ را از سرویس‌دهنده com‏ بدست می‌آورد. در مرحله بعد با DNS‏ در wikipedia.com‏ تماس می‌گیرد تا نشانی IP‏ سرویس‌دهنده وب www.wikipedia.com‏ را بدست بیاورد.. بعضی از پسوند های دامنه‌ها (TLD‏) عبارت‌اند از‏ ‏: com‏ سازمانهای تجاری/ edu‏ انتیتوهای آموزشی/ gov‏ سازمانهای دولتی/ mil‏ سازمانهای نظامی/ net‏ ارائه دهندگان خدمات شبکه/ org‏ سازمانها و همچنین حوزه‌های بین المللی مانند: ir‏ ایران/ us‏ ایالات متحده/ fr‏ فرانسه و...
PORT
‏هر کامپیوتر سرویس‌دهنده سرویس خود را از طریق یک PORT‏ فراهم می‌کند. برای هر سرویس یک PORT‏. برای مثال اگر یک سرویس‌دهنده سرویس وب و FTP‏ را فراهم می‌کند، سرویس‌دهنده وب روی PORT ‏۸۰ قابل استفاده‌است و FTP‏ روی PORT ‏۲۱ قابل دسترسی است. بنابر این سرویس‌گیرنده از طریق آدرس IP‏ و PORT‏ به یک سرویس‌دهنده متصل می‌شود.
‏اگر یک سرویس‌دهنده اتصال به یک PORT‏ را (از بیرون) قبول کند و اگر دیوار آتش از PORT‌‏ها محافظت نکند، شما می‌توانید به PORT‏ متصل شوید و از سرویس آن استفاده کنید. این شماره‌ها اجباری نیستند. شما می‌توانید یک نرم‌افزار Web-Server‏ را نصب و آن را روی PORT ‏۹۱۸ یا روی هر
4
PORT‏ آزاد دیگر قرار دهید. در این صورت اگر نام حوزه xxx.yyy.com‏ باشد برای متصل شدن به سرویس‌دهنده باید از آدرس زیر استفاده کنیم: xxx.yyy.com:‏۹۱۸ اگر شماره هیچ درگاهی را مشخص نکنید کاوشگر تصور می‌کند که سرویس‌دهنده روی پورت ۸۰ است.آدرس پورت‌ها محدود است.
Protocol
‏زمانی که سرویس‌گیرنده از طریق یک پورت خاص به سرویس‌دهنده وصل شد، می‌توانیم از طریق یک پروتکل به سرویس‌دهنده دسترسی داشته باشیم. پروتکل یک راه از پیش تعریف شده برای گفتگو با سرویس‌دهنده‌است. همچنین پروتکل‌ها متن ساده و قابل درک توسط انسان هستند. فراموش نکنید پروتکل قبل از آدرس‌های اینترنتی می‌آیند. برای مثالhttp://www.web.com‏ که http‏:// پروتکل وب است یا ftp://ftp.site.com‏ که ftp‏:// پروتکل FTP‏ یا انتقال فایل است. شاید ساده‌ترین پروتکل، پروتکل Daytime‏ باشد. اگر با پورت ۱۳ روی یک سیستم که از daytime‏ پشتیبانی می‌کند متصل شوید سرویس‌دهنده، زمان جاری را بر می‌گرداند و ارتباط را قطع می‌کند.
‏اینترنت امروزی
‏اینترنت هم اکنون دارای قراردادهای گوناگونی در مورد ‏پروتکل‌های ارتباطی‏ و شامل اطلاعات فنی آن‌ها است که به‌وسیله آن‌ها نوع تبادل اطلاعات در سطح شبکه اینترنت توضیح داده می‌شود. این پروتکل‌ها توسط گروه‌های کاری مهندسی اینترنت که برای اعمال نظر توسط عموم مردم نیز گشوده بوده و هست، تهیه شده‌اند. این گروه‌ها مدارکی تهیه کردند که چون در حین تشکیل از همگان می‌خواست که نظرات خود را در مورد آن‌ها بدهند، به مدارک ‏درخواست برای اعلام‌نظر‏ یا (RFCs‏) معروف شدند. بعضی از این مدارک تا جایی پیشرفت کردند که توسط گروه تخصصی ‏معماری اینترنت‏ به عنوان ‏استاندارد اینترنت‏ تعیین گردیدند.
‏پروتکل‌های اینترنت
‏بعضی از معروف‌ترین و پر استفاده‌ترین پروتکل‌های موجود در اینترنت عبارت‌اند از:
‏پروتکل اینترنت‏ (IP‏)
Internet Protocol‏ Suite‏
‏پروتکل کنترل انتقال‏ (TCP‏)
UDP‏
DNS‏

 

---

برچسب ها: تحقیق اینترنت 22 ص اینترنت 22 ص دانلود تحقیق اینترنت 22 ص اینترنت تحقیق اینترنت