لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 62 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
پرتاب ديسك
پرتاب ديسك رشته اي مهارتي است كه از رشته هاي مهم بازيهاي دوران باستان محسوب مي شود (شكل 1-8). در آن زمان، اين رشته به صورت پرتاب ايستاده از يك سكوي شيبدار انجام مي گرفت. در اولين المپيك مدرن كه در سال 1896 آغاز شد، پرتاب به دو شيوه انجام مي گرفت: الف) روش سنتي، ب) روش آزاد.
بعد از سالهاي كه پرتاب ديسك به شكل ايستاده انجام مي گرفت، سرانجام در سال 1912 دايره اي به قطر 250 سانتيمتر جهت پرتاب درنظر گرفته شد. بعدها، ورزشكاراني كه در جستجوي سرعت بيشتر بودند، حركت چرخش را كه در ابتدا به شكل چرخش حول پاي چپ انجام مي گرفت، ابداع كردند. در اين روش پرتاب كننده وضعيت صافتري را اختيار مي كرد، تماس با زمين بيشتر بود و ديسك تنها با دست پرتاب مي شد. در سال 1930، روش حركت جهش – چرخش كه با انجام كردن حركت موجي شكل دست انجام مي گرفت جاي چرخش را گرفت. كانسوليني ايتاليايي در سال 1948 با به كار بردن اين تكنيك در المپيك لندن مقام اول را كسب كرد و تا اوايل سال 1950، اين تكنيك همچنان پابرجا بود.
در مراحل اوليه، پرتاب كنندگان با چرخاندن پشت خود نسبت به مسير پرتاب كارآيي حركت را در پرتاب، بالا بردند. درنتيجه چرخش به وجود آمد. كاربرد اين تكنيك تا اوايل سال 1900 ادامه داشت. البته اين امر تا بعد از جنگ جهاني كه اين تكنيك به طور عمومي مورد استفاده قرار مي گرفت ادامه نيافت، ولي امروزه اين تكنيك همچنان يك تكنيك پايه محسوب مي شود. روش عمومي و كاربردي اين تكنيك خم كردن بالاتنه به سمت پايين، همراه با حفظ تعادل بود (شكل 3-8) كه به وسيله گوردين كه در سال 1953 به ركورد 28/59 دست يافت، محبوبيت جهاني پيدا كرد. در اواخر سال 1950 پرتاب كنندگان به روش ديناميكي جهش – چرخش تمسك جستند و پياتكوسكي از لهستان اين روش را به طرز مؤثري به كار گرفت و ركورد جهان را با مسافت 91/59 تغيير داد. عيب عمدة اين روش اين بود كه در هنگام فرود در وسط دايره افقي در حركت حاصل مي شد كه در نهايت از پيوستگي حركت پرتاب مي كاست. با درك محدوديتهاي اين روش حركت جهش به صورت سطحي تري درآمد و به وسيله حركت تابي پاي راست و عمل ضربه اي آن در هنگام چرخش به سمت مركز دايره، بر كارآيي اين روش افزوده شد، طوري كه سيلوستر امريكايي در سال 1961 موفق شد به ركورد جهات شصت متر دست يابد. او حتي موفق شد كه ركورد هفتاد متر را نيز به دست آورد كه البته اين ركورد او مورد تأييد قرار نگرفت (شكل 4-8).
اين روش در ميان زنان پرتاب كننده نيز محبوبيت پيدا كرد. وسترمن با استفاده از اين روش، در سال 1967 ركورد شصت متر و ملنيك در سال 1975 ركورد هفتاد متر را به دست آورد. بعد از موفقيت دانك در دستيابي به دست آوردند. بعد از موفقيت دانك در دستيابي به ركورد جهان به مسافت 07/66 در سال 1966 و جان پاول در دستيابي به ركورد جهان به مسافت 08/66 در سال 1975، روش دويدن – چرخش كه در آن پاي راست با كنترل بيشتري حركت داده مي شد، محبوبيت يافت (جدول 1-8). امروزه تكنيكهاي مورد استفاده پرتاب كنندگان به طور عمده شامل اين دو روش است. بسياري از پرتاب كنندگان كه معروفترين آنها آل اورتر بود، در طي چرخش، ديسك را در عقب بدن خود نگه مي داشتند (شكل 5-8). اورتر با اين تكنيك موفق شد چهار مدال طلاي المپيك را تصاحب كند.
البته بايد خاطرنشان كنيم كه اين روش، تنها يكي از روشهاي پرتاب محسوب مي شود و نه ضرورت اصلي آن. بسياري از پرتاب كنندگان پرتاب را در حالي كه پاي جلو در وضعيت ثابتي قرار دارد انجام مي دهند و باور آنها اين است كه اين عمل از لحاظ مكانيكي برتري بيشتري دارد. اين روش را مربيان آلمان شرقي سابق در اواخر سال 1960 و اوايل سال 1970 ميلادي ابداع كردند. بوگار قهرمان جهان در سال 1983 از اين تكنيك به طرز مؤثري استفاده كرد. اگرچه بسياري از پرتاب كنندگان تلاش مي كردند كه روش چرخش را به صورت دو چرخش كامل انجام دهند، اين عمل با موفقيت كمي روبه رو شد. با اين حال اين تكنيك همچنان به صورت يك ضرورت پايه باقي ماند، اگرچه پرتاب كنندگان روش خاص خود را با حركات اصلي تلفيق مي كنند.
جدول 1-8 اسامي پرتاب كنندگاني كه ركورد جهان را به ترتيب مسافت و وزن پرتاب و نيز زمان آن تغيير داده اند
مردان
زنان
سال
نام پرتاب كننده
مسافت
مرز شكسته شده (متر)
نام پرتاب كننده و كشور
مسافت
سال
1900
جي. كمپانين
50/41
40
حي. واجوونا-لهستان
35/40
1932
1912
جي. دانكن
58/47
45
جي. مائرماير – (آلمان)
53/45
1935
1930
اي. كرنز
03/51
50
ان. دو مبادزه (شوروي سابق)
50/50
1946
1948
اي. كانسوليني
33/55
55
ان. دو مبادزه (شوروي سابق)
04/57
1952
1961
جي. سيلوستر
56/60
60
ال. وسترمن
26/61
1967
1962
اي. اورتر
10/61
96/60
ال. وسترمن
26/61
1966
1965
ال. دانك
22/65
65
اي. منيس – (روماني)
32/67
1972
1976
مك ويلكينز
24/70
70
اف – منليك (شوروي سابق)
20/60
1975
1986
يورگن شولت
08/74
ركورد جهان
56/64
مشخصات ديسك
مردان
زنان
حداقل وزن قابل قبول براي ثبت ركورد
2 كيلوگرم
1 كيلوگرم
محدوده وزني ديسك براي انجام دادن مسابقه
005/2
005/1
قطر خارجي حلقه فلزي ديسك
حداكثر 219 ميليمتر
180 ميليمتر
حداقل 221 ميليمتر
182 ميليمتر
قطر صفحه فلزي يا محدوده مسطح مركزي ديسك
حداقل 57 ميليمتر
57 ميليمتر
حداكثر 50 ميليمتر
50 ميليمتر
ضخامت محدوده مسطح مركزي يا صفحه فلزي
حداكثر 44 ميليمتر
37 ميليمتر
حداقل 46 ميليمتر
39 ميليمتر
ضخامت حلقه دور ديسك (6 ميليمتر از لبه)
حداقل 12 ميليمتر
12 ميليمتر
طريقه گرفتن ديسك
دست به صورت صاف در مقابل صفحه ديسك قرار گرفته، حلقه آهني دور ديسك روي مفاصل بالاي انگشتان قرار مي گيرد. مركز ثقل ديسك مابين انگشت مياني و اشاره قرار گرفته، به علت خم شدن جزئي مچ دست، قسمت بالاي ديسك با ساعد تماس پيدا مي كند. اين حالت باعث شل و راحت شدن عضلات و جلوگيري از رها شدن ديسك از دست، در طي حركت مي شود (شكل 8-8)
روشهاي گرفتن ديسك
پرتاب كنندگان معمولاً از سه روش براي دردست گرفتن ديسك استفاده مي كنند كه انتخاب هر يك از اين روشها بستگي به اندازه دست و قدرت پرتاب كنندگان دارد. در روش اول كه به روش استاندارد معروف است، تمام انگشتان به طور يكنواخت از همديگر جدا مي باشند. روش دوم، روش چنگ زدن است كه در آن انگشتان نزديك به هم قرار دارند. در روش سوم نيز كه شكل تغيير يافتة روش استاندارد است، انگشت مياني و نشانه نزديك هم قرار مي گيرند. هدف هر يك از اين سه نوع روش، نگهداري ديسك در دست و ايجاد چرخش در جهت عقربة ساعت براي پرتاب كنندگان راست دست و پايداري پرواز ديسك است. پرتاب كنندگاني كه دست بزرگتري دارند از روش استاندارد استفاده مي كنند، آنهايي كه اندازه دستشان كوچكتر است به منظور چرخش بيشتر ديسك در لحظة رهايي از روش چنگ زدن استفاده مي نمايند و برتاب كنندگاني كه اندازه دستشان معمولي است بيشتر روش سوم را به كار مي گيرند. انتخاب مناسبترين روش پرتاب تنها بستگي به آزمايش خود پرتاب كننده و راهنمايي مربي او دارد (شكلهاي 9-8، 10-8 و 11-8 مربوط به روشهاي گرفتن ديسك).
برچسب ها:
تحقیق پرتاب ديسك61ص پرتاب ديسك61ص دانلود تحقیق پرتاب ديسك61ص پرتاب ديسك61ص تحقیق پرتاب ديسك61ص