تحقیق برسی فرشهای ترکیه از قرن 13 تا قرون معاصر 12 ص
دسته بندي :
دانش آموزی و دانشجویی »
دانلود تحقیق
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 13 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
1
وزارت علوم ، تحقیقات و فناوری
موسسه آموزش عالی
2
موضوع:
برسی فرشهای ترکیه از قرن 13 تا قرون معاصر و جایگاه آن در بخش تولید و صادرات
هدف :
آشنایی با فرش های کهن ترکیه وجایگاه آن در زمینه صادرات فرش
چکیده
قدیمی ترین فرشی که احتمال داده می شود بافت ترکیه باشد چهار قطعه فرش مربوط به زمان سلطان علاءالدین است با گره ی قیوردس (ترکی)وبا رنگهای آبی قرمز زرد . بعد از آن به نقاشی هایی بر می خوریم که در آن فرشهایی با نقوش حیوانات و پرندگان با خطوط هندسی تصویر شده که از این فرشها فقط سه نمونه باقی مانده که ههمگی دارای گره ترکی اند.
مهمترین مناطق قالی بافی ترکیه بویژه در سه قرن اخیر شامل فرشهای بافت اوشاک ،لاریک ،قیوردس،میلاس ،برگامو و کولا می باشد . ترکیه در بحث صادرات : ترکیه از سال 1990 صادرات فرش خود را آغاز کردند و تا امروز در این زمینه به رشد خود ادامه داد ه به طوری که از لحاظ آماری میزان صادرات آن رقم 31 درصد رشد را نشان می دهد.
مقدمه
4
تركيه امروز در منتهي اليه غرب آسيا و شرق اروپا قرار دارد. سه درصد خاك تركيه در قاره اروپا و بقيه در قاره آسيا قرار دارد، و به همين دليل از گذشتههاي دور به اين منطقه آسياي صغير گفتهاند. براساس بررسيهاي تاريخي هيتيها اولين گروه از ساكنين اين منطقه بودهاند كه حكومت پادشاهي هيتي ها را تشكيل دادند. هيتي ها داراي تمدن درخشاني بودند و سنگ نبشههاي زيادي از آنها باقي مانده است . اقوام ليدي نيز در اين منطقه سكونت داشته اند. ليدي ها قومي صنعتگر بودند كه بويژه در رنگرزي شهرت بسيار داشتند. كوروش پادشاه ايران آخرين پادشاه ليدي را شكست داد و اين سرزمين مدتها ضميمه امپراتوري ايران گرديد. اقوام متعدد هند و ديگر اقوام همچون يوناني ها، تركمن ها، تاتارها ، ارمني ها، كردها، عرب ها و خلاصه بسياري از اقوام مختلف با فرهنگ ها و صنايع بومي خود كوهستانهاي آناتولي را مورد تعرض قرار داده، يا به اين منطقه مهاجرت كرده اند و براي مدتي حتي كوتاه بر ساختار سياسي، اقتصادي و هنري آن سرزمين تأثير گذاشته اند. بسياري از اين اقوام داراي تمدنهاي بسيار درخشانتري نسبت به ساكنين اوليهء آن بوده اند كه اغلب داراي هنر و صنعت پيشرفتهء قاليبافي نيز بوده اند. بنابراين بسياري از نقوش و طرحهاي موجود در فرشهاي تركي از تداخل نگاره ها و نقوش هنرهاي مختلف اقوام مهاجم يا مهاجر بوجود آمده كه بدون شك گذشت زمان و برخي تغييرات سليقهاي توسط بافندگان ترك، بر روي آنها تأثير گذاشته است. البته هيچگاه نمي توان شيوههاي موجود در هنرهاي تركي را كاملاً فراموش نمود . يقيناً برخي از نقوش امروزي فرشهاي تركيه در هنرهاي خاص اين قوم دارد. از طرفي نمي توان در يادگيري و انتقال هنر قاليبافي از ايرانيان (تركيه) ترديد كرد.
همچنين تكرار برخي جريانات تاريخي و وقايع كه بعدها در سرنوشت اقوام ايراني و ترك مؤثر بود، در فراگيري بهتر و بيشتر فنون قاليبافي تركها از ايرانيان تأثير زيادي داشته است. از جمله پس از شروع حملات خانمانسوز مغولان در سال 616 هجري قمري به خراسان و ديگر بلاد ايران و عثماني، بتدريج بسياري از تركان مجبور به مهاجرت به طرف سرزمينهاي غرب شدند. به اين ترتيب تعداد زيادي از صنعتگران و هنرمندان ايراني نيز براي رهايي از آسيب حمله مغولان با حركت اقوام ترك همراه شدند. اينان مهارت و هنرهايشان را نيز با خود به سرزمينهاي جديد بردند و تركان به خوبي آنان را به خدمت گرفتند و از مهارتهايشان استفاده كردند. همچنين سلطان سليم اول (سلطان ترك) در سال 1514 ميلادي تبريز را فتح كرد. اين واقعه بيست سال بعد توسط جانشين وي سلطان سليمان اول تكرار شد و نيروهاي فاتح صنعتگران و هنرمندان را از تبريز به آسياي صغير كوچ دادند. به اين ترتيب تأثير ادواري هنرمندان ايراني در قاليبافي تركيه امري است اجتناب ناپذير كه بدون شك از نتايج روشن و بديهي آن تقليد و استفاده از نقوش و حتي شيوههاي بافت است.
4
اما در كنار ايرانيان نميتوان از هنرهاي سنتي ساير ملل و اقوامي كه در آسياي صغير سكني گزيدهاند به آساني گذشت؛ لذا ميتوان گفت طرحهاي فرش تركيه نتيجه اختلاط و امتزاج بسياري از نقوش ديگر به انضمام ذخالت و تغييرات اجتناب ناپذير شيوههاي هنر ترك در آنها است. آنچه در اين ميان، راه را براي طبقه بندي اين طرحها تا حدودي مشكل ميسازد، استفاده از نقوش هندسي ميباشد. به اعتقاد برخي شايد اين امر نيز متأثر از اعتقادات و مذهب تركان باشد. چرا كه اغلب تركها سني مذهب هستند و بر اساس اعتقادات مذهبي خود مجاز به نمايش تصوير انسان و حيوانات و ساير اشكال طبيعي و زنده در فرش نبودهاند. اما ايرانيان شيعه مذهب در اين امر محدوديتي نداشتند و به همين دليل برخي از فرشهاي نفيس بافته شده در اثر مراودات و سكونتهاي يكجا ميان ايرانيان و تركان، برگرفته از هنر ايراني و به تبع آن آزادي عمل در خلق نقوش ميباشد كه طرحهاي گردان و ملهم از طبيعت از نشانههاي آن ميباشد.
در يك تقسيم بندي كلي براساس قديميترين نمونههاي باقي مانده از فرشهاي تركيه ميتوان قديميترين فرشهاي اين كشور از قرن سیزده تا هفده میلادی را به سه گروه تقسيم نمود.
قاليهاي قرن سیزده ميلادي يا قاليهاي سلجوقي
قديميترين نمونههاي شناخته شدهء فرش تركيه شامل چهار فرش و دو منطقه فرش است. احتمال داده ميشود كه اين فرشها در زمان حكومت سلطان علاءالدين براي مسجد قونيه بافته شدهاند. قدر مسلم اين قاليها مربوط به زمان سلاجقهء روم است كه حكومت آنان در قونيه، در قرن پانزدهم ميلادي توسط تركان عثماني ساقط شد. نقوش اين فرشها كاملاً هندسي است و در حاشيهء دو قطعه از آنها نوشتههايي شبيه به خطوط كوفي وجود دارد.رنگهاي استفاده شده در اين فرشها نيز عمدتاً آبي، قرمز و زرد ميباشد. اين قاليهاي قونيه شهرت يافتهاند، قديميترين قاليهايي هستند كه احتمال داده ميشود بافت تركيه باشند چرا كه گره قيودرس يا همان گرهء تركي در آنها به كار رفته است. اين فرشها در موزهء اوقاف استانبول نگهداري ميشوند.