تحقیق پرورش نشاء جعبه
دسته بندي :
دانش آموزی و دانشجویی »
دانلود تحقیق
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 17 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
پرورش نشاء جعبهاي
پرورش نشاء جعبهاي و مديريت خزانه
اكوسيستمهاي طبيعي و فرآيندهاي آن در بعضي از موارد به دلخواه انسان و نيازهاي او به پيش نميروند و در بسياري از مواقع كند و بطئي ميباشند. يكي از راههاي مناسبسازي و تحت كنترل در آوردن اين فرآيندها استفاده از مكانيزاسيون ميباشد. مكانيزاسيوم بر نيروهاي طبيعي غلبه كرده و قدرت انسان را در كنترل طبيعت و تغيير آن به نفع خود افزايش ميبخشد و اين چنين است كه مكانيزاسيون افزايش توليد و بهرهوري را به دنبال خواهد داشت. در دو دهه اخير تلاشهاي زيادي در ايران جهت بكارگيري ماشينآلات در كشت برنج صورت گرفته است اما يكي از علتهاي اصلي عدم استمرار و ادامه استفاده از ماشينهاي كشت برنج، مشكل تهيه نشاء و پرورش آن بوده است. به طوري كه وجه تمايز اصلي كشت مكانيزه و سنتي برنج در پرورش نشاء، نشاءكاري و برداشت ميباشد كه در سيستم مكانيزه ماشين جايگزين نيروي انساني در اين مراحل شده است. هدف كشت مكانيزه برنج كاهش صعوبت كاي، نشاءكاري منظم و هندسي به نحوي كه تراكم مطلوب بوته در واحد سطح تأمين شود، افزايش عملكرد و رسيدن به مديريت كلان ميباشد. در متن حاضر روش تهيه و پرورش نشاء جعبهاي خدمت خوانندگان محترم ارائه ميشود اميد است مورد استفاده شما عزيزان قرار گيرد. عمليات پرورش نشاء جعبهاي از مراحل مختلفي تشكيل شده است كه به شرح زير ميباشد:
تهيه خاك بستر بذر
خاك مناسب براي پرورش نشاء جعبهاي
مهمترين خصوصيات خاك خوب براي جعبه نشاء، اسيديته (PH) مناسب، بافت متوسط با مواد آلي كافي و قابليت نگهداري آب ميباشد. خاك لوم رسي (خاك رس مخلوط با لوم و مواد گياهي) مناسبترين خاك براي اين منظور است. خاك رسي (سنگين و چسبنده) و خاك شني (سبك) مناسب اين كار نيستند. بهترين نوع خاك بدين منظور، خاك شاليزاري، خاك جنگل، خاك باغ و خاكي است كه قبلاً براي كشت مورد استفاده قرار گرفته و حاوي مقداري مواد آلي است. به منظور استفاده از خاك شاليزاري بعد از برداشت محصول برنج، با انجام شخم پائيزه خاك سطحي را در معرض هوا قرار داده و پس از جمعآوري براي بستر بذر استفاده مينمائيم. البته در سالهاي اخير كشاورزان گل شاليزاري را بعد از عمليات گل آب به طور مستقيم در جعبه نشاء استفاده ميكنند كه اين روش داراي مزايا و معايبي به شرح زير ميباشد:
مزايا:
تنظيم بودن اسيديته، كم بودن عامل بيماريزا، حاصلخيزي و مواد آلي كافي.
معايب:
لزوم استفاده از روزنامه در كف جعبه به منظور جلوگيري از نشت و خروج گلآب از سوراخهاي جعبه، ريختن گلآب در جعبه و تسطيح آن با دست، وجود بذر و علفهاي هرز، سنگين شدن جعبه نشاء و عدم امكان استفاده از ماشين بذرپاش كه استفاده از اين روش را در سطوح وسيع كشت مشكلساز نموده است. تهيه خزانه مناسب به توليد نشاءهاي مطلوب ميانجامد. آمادهسازي خاك بستر كشت بايد در پائيز تمام شده باشد. در چنين مواردي، بايد 10 تا 20 درصد بيشتر از حد مورد نياز، اقدام به تهيه خاك نمائيم.
مقدار خاك مورد نياز
مقدار خاكي كه براي يك جعبه لازم است حدود 5 كيلوگرم است. عمق بستر خاك در جعبه نشاء بايد 2 سانتيمتر باشد و ضخامت خاكي كه براي پوشاندن بذر مورد استفاده قرار ميگيرد بايد 5/0 سانتيمتر باشد. جهت توليد نشاء براي سطحي معادل 1000 مترمربع از زمين اصلي، نشاءهاي جوان به 100 كيلو خاك و نشاءهاي نيمهبالغ به 150 كيلو خاك نياز ميباشد.
تميز كردن و خشك كردن خاك
جمعآوري خاك 2 تا 3 ماه قبل از بذرپاشي بايد انجام شود. بعد از جمعآوري، خاك بايد به خوبي خشك شود البته قبل از خشك شدن كامل، كلوخهاي خاك بايد شكسته شده و خرد شود كه در زمان شروع بذرپاشي اقدام به خرد كردن خاك توسط دستگاه كراشر (خاك خردكن) و جداسازي سنگ و بقاياي گياهي و علفهاي هرز سال قبل توسط صفحات مشبك (الك) مينمائيم. وجود سنگ يكي از عوامل اصلي در شكستن انگشتيهاي ماشين نشاء كار در حين نشاءكاري ميباشد.
تنظيم PH (اسيديته) خاك بستر بذر
به طور كلي بايد گفت زماني بستر كشت براي توليد نشاءهاي قوي مناسب است كه اسيديته آن بين 5/4 تا 5/5 باشد. اگر قرار باشد از خاكهائي با اسيديته 5/6 تا 7 براي بستر كشت استفاده نمود، نياز به خنثيسازي و تعديل اسيديته در سطوح مناسب ميباشد. در اصل، عمليات تعديل اسيديته بايد دو تا سه ماه قبل از زمان بذرپاشي انجام گيرد. پيش از هر چيز ديگر، نمونه خاكها بايد جمعآوري و آزمايش شوند. به منظور خنثيسازي اسيديته، از گل گوگرد و يا پودر سولفور، به روش زير استفاده ميگردد:
خاك بستر بذر بايد يك ماه قبل به طور كامل با گل گوگرد مخلوط شود. در اين مورد، رطوبت خاك بايد در حد 80 درصد باشد. به منظور كاهش يك واحد اسيديته خاك ميتوان 100 كيلوگرم خاك بستر را با 100 گرم گل گوگرد مخلوط كرد. در ابتدا، 10 ليتر از كل خاك تهيه شده را با گل گوگرد مخلوط كرده، سپس مخلوط موردنظر را با باقيمانده خاك مخلوط مينمائيم كه در اين شرايط تركيب يكنواختي بوجود ميآيد. ميزان پودر سولفور لازم به ازاء هر 110 تا 120 كيلوگرم خاك، حدود 200 تا 250 گرم ميباشد. لازم به ذكر است چنانچه كشاورزان عزيز از خاك شاليزاري بعد از شخم پائيزه در تهيه خاك بستر جعبه نشاء استفاده نمايند، مشكل تنظيم اسيديته وجود نداشته و نياز به كاربرد مواد فوق نميباشد.
استفاده از كود در جعبه پرورش نشاء
مقدار استاندارد كود در جعبه براي سه عنصر K , P , N به ميزان 2 گرم براي هر عنصر در نظر گرفته ميشود كه با استفاده از دستگاه ميكسر (مخلوطكن) خاك با كود به خوبي مخلوط ميشود. چنانچه خاك بستر بذر از خاكهاي كوهستاني بوده و از نظر مواد غذائي فقير باشد، تقريباً 4 گرم از هر عنصر خالص كودي مصرف ميشود. كودهاي مصرفي ممكن است شامل سولفات آمونيوم، سوپر فسفات تريپل، سولفات پتاسيم و غيره باشد. چنانچه از كود اوره، فسفات آمونيوم و سولفات پتاسيم استفاده شود با توجه به درصد عناصر موجود در آنها به ترتيب مقدار 5/3 گرم اوره، 4/4 گرم فسفات آمونيوم و 4 گرم سولفات پتاسيم براي هر جعبه استفاده ميشود. مصرف بيش از اندازه كودها ممكن است باعث ضعيف شدن گياهچهها به همراه افتادگي برگها بعد از مرحله 5/2 برگي شود. خاك بستر كشت بايد كاملاً با كودها مخلوط شده و از خشك شدن آن نيز جلوگيري شود. بنابراين، رطوبت چنين خاكهائي بايد در حدود 80 درصد نگهداري شود به طوري كه به آرامي با دست شكل گيرد. براي نشاءهاي جوان، چون مرحله رشدشان كوتاه است، كاربرد كودهاي پايه به تنهائي كافي ميباشد. چنانچه نشاءها علائم توقف رشد و كمرنگ شدن برگها را نشان دهند، كودهاي اضافي بايد در مرحله 5/2 برگيشان بكار روند.
به منظور ريشهدهي بهتر نشاءها گاهاً 2 تا 3 روز قبل از نشاءكاري به ازاء هر 100 جعبه مقدار 500 گرم كود سولفات آمونيوم به عنوان استارتر بكار گرفته ميشود.
لزوم حذف ريشكها و زوائد شلتوك (گلومهاي ناقص)
چنانچه بذرهاي برنج داراي ريشك يا گلومهاي ناقص باشند، حتي بذرهاي مرغوب هم ممكن است هنگام سبك و سنگين كردن با محلول آب و نمك به سطح آب آيند و در نتيجه عمليات بذرپاشي به طور يكنواخت انجام نميگيرد. در اين مورد ريشكها را ميتوان بوسيله مالش دادن بذور در يك كيسه و سپس غربال كردن آنها حذف نمود. البته در سيستم مكانيزه از دستگاهي به نام ماشين ريشكزن بدين منظور استفاده ميشود. عمليات انتخاب بذور مورد نياز براي كشت با روش سبك و سنگين كردن بذور در محلول آب و نمك و حذف دانههاي پوك، نيمه پر و نارس برنج انجام ميشود.
تهيه بذر مرغوب در برنج
بذر مناسب، نشاءهاي قوي و خاك حاصلخيز از عوامل اساسي افزايش عملكرد در كشت برنج ميباشند. بهترين راه براي تهيه بذر مناسب كشت، انتخاب مزرعهاي عاري از آفات و بيماريها ميباشد كه بدين منظور پنجههائي با دانهها و خوشههاي يكشكل را ميتوان با دست برداشت نمود.
مرحله بعدي خرمنكوبي خوشهها ميباشد. به طوري كه سرعت چرخش خرمنكوب خيلي كم باشد. چون سرعت زياد چرخش ممكن است به دانهها آسيب برساند و جنين دانه خسارت ببيند كه در آن صورت جوانهزني بذر به خوبي انجام نميگيرد. بذر خرمنكوبيشده بايد به طور مناسبي حفظ و نگهداري شود، به طوري كه زياد خشك نشود و رطوبت آن در حد 14 تا 15% باشد. ميزان بذري كه تهيه ميكنيم به اندازه 3 كيلوگرم براي هر 1000 مترمربع در شرايط مطلوب ميباشد (در كشور ما اين مقدار به 4 تا 6 كيلوگرم افزايش مييابد*. عمل بذرگيري كه به صورت فوق انجام ميشود بايد هر دو سال يكبار تكرار شود و بيش از دو سال از يك بذر استفاده نگردد.
انتخاب بذر با استفاده از وزن مخصوص
با سبك و سنگين كردن بذور، بذرهاي سالم و پر با توجه به وزنشان از دانههاي پوك و نيمه پر جدا شده و در ته ظرف مينشينند. براي انتخاب بذر ميتوان از محلولهاي آب و نمك، سولفات آمونيوم، خاكستر چوب، خاك رس و غيره استفاده نمود. انتخاب بذر با محلول آب و نمك از متداولترين روشهاست. روش تهيه محلول براي انتخاب بذر با استفاده از قانون وزن مخصوص اجسام انجام ميگيرد، در مورد استفاده از نمك بايد گفت كه 4 كيلوگرم نمك را در 20 ليتر آب خالص حل ميكنيم. در مورد سولفات آمونيوم، حدود 5/4 كيلوگرم مورد نياز ميباشد و در مورد روش خاكستر چوب از 12 تا 14 ليتر خاكستر چوب استفاده ميشود. در مورد محلول رس، از آنجائي كه تفاوتهاي كيفي بين انواع رسها وجود دارد، محلول بايد طوري تهيه شود كه بتواند يك تخممرغ تازه را به سطح محلول آورده به طوري كه پشت تخممرغ به اندازه سر نوشابه از محلول خارج گردد. هر بار بايد از 10 ليتر محلول براي قرار دادن بذرها استفاده نمود. اگر چه محلول مورد نظر ممكن است چندين بار استفاده شود، ولي وزن مخصوص آن در هر نوبت بايد بوسيله تحممرغ تأييد گردد و سپس از آب و نمك استفاده گردد.
با توجه به آزمايشات انجامشده توسط نويسندگان در مورد ارقام محلي مانند طارم از آب خالص نيز ميتوان بدين منظور استفاده نمود و براي ارقام پرمحصول و دانه گرد از محلول آب و نمك به روش فوق استفاده ميشود.
ضدعفوني كردن بذور
بذرهاي برنج مورد حمله بيماريهاي زيادي از جمله باكتريهاي مختلف، بلاست برنج، پوسيدگي طوقه (جيبرلا) و غيره قرار ميگيرند. ضدعفوني بذرها ميتواند از خسارت ديدن بذرها در اثر بيماريها جلوگيري كند. ضدعفوني بذر با توجه به ميزان غلظت سم و مدت زمان انجام كار بر حسب درجه حرارت آب انجام ميشود. در مورد بنوميل اگر درجه حرارت آب 15 درجه سانتيگراد يا بيشتر باشد، بايد به مدت 17 تا 18 ساعت از محلول 3 در هزار اين سم استفاده شود. چنانچه درجه حرارت آب 10 درجه سانتيگراد يا بيشتر باشد، به مدت 24 ساعت بايد از محلول 3 در هزار استفاده شود. درجه حرارتهاي بالاتر آب اثرات ضدعفونيكننده بيشتري دارد. بنابراين نه تنها بايد از غلظت پائينتر سم استفاده كرد بلكه بايد بذر را مدت زمان كوتاهتري با قارچكش تيمار نمود. بعد از انتخاب بذور سالم توسط محلول نمك، بذرها بايد كاملاً با آب شسته شوند، سپس در محلول بنوميل 3 در 1000 به مدت 17 تا 18 ساعت يا محلول