تحقیق بازار سرمایه در ایران 19 ص

دسته بندي : دانش آموزی و دانشجویی » دانلود تحقیق
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 19 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

2
‏بازار سرمایه در ایران
‏تعریف سرمایه
‏سرمایه ‏از مهم ترین عوامل ‏تجارت ‏بوده و بزرگ ترین وسیله جلب ‏منفعت ‏است. هر ‏شرکت ‏باید دارای سرمایه باشد، تا بتواند نتیجه ای از عملیات خود که تجارت است برده و ‏منتفع شود. اهمیت شرکت های تجارتی را از سرمایه آنها می توان درک کرد.
‏برای ‏سرمایه حداکثری تعیین نشده و شرکاء به هر مقدار بتوانند ممکن است سرمایه را افزایش ‏دهند. در بعضی از ممالک ‏اروپا ‏حداقلی جهت سرمایه ‏شرکت ‏های سهامی ‏معلوم شده، و در کشور ما هم به موجب ماده 5 اصلاحی اسفند 1347 مقرر ‏گردیده در موقع تأسیس، سرمایه ‏شرکت ‏های سهامی عام ‏از پنج میلیون ریال و سرمایه ‏شرکت ‏های سهامی خاص‏، از یک میلیون ریال نباید کمتر باشد مسلم است هیچ موقع سرمایه ‏شرکت های سهامی عام یا خاص از این مبالغ نباید کمتر باشد و اگر کمتر شد به شرحی که ‏گذشت در صورتی که شرکاء تا یک سال جبران ننمایند یا شرکت را به نوع دیگر تبدیل ‏نکنند حکم به انحلال شرکت داده خواهد شد. ‏سرمایه ‏شرکت ‏سهامی ‏عبارتست از جمع قیمت اسمی ‏سهام ‏آن شرکت. بنابراین ‏سرمایه به سهام متساوی قسمت شده و هر یک از شرکاء یک یا چند سهم آن را خواهند داشت.
‏پرداخت سرمایه
‏قانون ‏اجازه داده است که در موقع تشکیل ‏شرکت ‏های سهامی ‏دارندگان ‏سهام ‏اقلاً سی و پنج ‏درصد از مورد تعهد خود را پرداخت و بقیه را فقط تعهد نمایند. البته مدت تعهد باقی ‏مانده از پنج سال تجاوز نخواهد کرد. ‏ولی هرگاه آورده های شرکاء غیر نقدی باشد
2
‏بازار سرمایه در ایران
‏تعریف سرمایه
‏سرمایه ‏از مهم ترین عوامل ‏تجارت ‏بوده و بزرگ ترین وسیله جلب ‏منفعت ‏است. هر ‏شرکت ‏باید دارای سرمایه باشد، تا بتواند نتیجه ای از عملیات خود که تجارت است برده و ‏منتفع شود. اهمیت شرکت های تجارتی را از سرمایه آنها می توان درک کرد.
‏برای ‏سرمایه حداکثری تعیین نشده و شرکاء به هر مقدار بتوانند ممکن است سرمایه را افزایش ‏دهند. در بعضی از ممالک ‏اروپا ‏حداقلی جهت سرمایه ‏شرکت ‏های سهامی ‏معلوم شده، و در کشور ما هم به موجب ماده 5 اصلاحی اسفند 1347 مقرر ‏گردیده در موقع تأسیس، سرمایه ‏شرکت ‏های سهامی عام ‏از پنج میلیون ریال و سرمایه ‏شرکت ‏های سهامی خاص‏، از یک میلیون ریال نباید کمتر باشد مسلم است هیچ موقع سرمایه ‏شرکت های سهامی عام یا خاص از این مبالغ نباید کمتر باشد و اگر کمتر شد به شرحی که ‏گذشت در صورتی که شرکاء تا یک سال جبران ننمایند یا شرکت را به نوع دیگر تبدیل ‏نکنند حکم به انحلال شرکت داده خواهد شد. ‏سرمایه ‏شرکت ‏سهامی ‏عبارتست از جمع قیمت اسمی ‏سهام ‏آن شرکت. بنابراین ‏سرمایه به سهام متساوی قسمت شده و هر یک از شرکاء یک یا چند سهم آن را خواهند داشت.
‏پرداخت سرمایه
‏قانون ‏اجازه داده است که در موقع تشکیل ‏شرکت ‏های سهامی ‏دارندگان ‏سهام ‏اقلاً سی و پنج ‏درصد از مورد تعهد خود را پرداخت و بقیه را فقط تعهد نمایند. البته مدت تعهد باقی ‏مانده از پنج سال تجاوز نخواهد کرد. ‏ولی هرگاه آورده های شرکاء غیر نقدی باشد
2
‏باید تمام آن تأدیه شده باشد. ‏ارفاقی که درباره ‏شرکت ‏های سهامی ‏به عمل آمده بسیار به جا و با بصیرت کامل بوده است. زیرا اغلب شرکت ‏های سهامی که برای امور مهم تشکیل می شوند تمام سرمایه را در موقع تشکیل احتیاج ‏ندارند بلکه در عمل و پس از مدتی ممکن است به قسمتی از آن احتیاج پیدا کنند. مثلاً ‏شرکتی که با سرمایه نهصد میلیون ریال برای ایجاد راه آهن از شهری به شهر دیگر تأسیس ‏می شود مسلم است تمام سرمایه را در ابتدای عمل به کار نخواهد انداخت و از این جهت ‏لزومی ندارد شرکاء تمامی آن را پرداخته وجه را بلا استفاده در صندوق شرکت بگذارند. ‏البته به تدریج که احتیاج به آن پیدا شد اغلب به چند قسط اخذ می شود.
‏بنا ‏به شرح فوق سرمایه شرکت های سهامی ممکن است به دو قسم تجزیه شود:
‏سرمایه پرداخت شده .
‏سرمایه تعهد شده.
‏اهمیت سرمایه بیشتر مورد نظر معامله کنندگان با ‏شرکت ‏است و اشخاص با ملاحظه اعتبار و میزان سرمایه شرکت، قرارداد منعقد و یا معامله ‏انجام می دهند. به این جهت هر شرکت باید در هر گونه اسناد و صورت حساب و اعلانات و ‏نشریات و غیره که به طور خطی یا چاپی صادر یا منتشر می نماید میزان سرمایه خود و آن ‏قسمتی که تأدیه شده است صریحاً قید کند. ‏به این طریق میزان سرمایه در دسترس ‏مراجعین و معامله کنندگان بوده و همیشه از آن مطلع خواهند شد.
‏سرمایه نقدی و غیر نقدی
4
‏سرمایه ممکن است نقدی باشد یا غیر نقدی. ‏سرمایه نقدی که اکثر ‏شرکت ‏های سهامی ‏دارند وجه نقد است. سرمایه غیر نقدی مال یا امتیاز یا عملی است که ‏شرکاء در ازاء قیمت سهام خریداری شده می پردازند. مثلاً ممکن است در شرکتی که موضوع ‏آن تجارت پنبه است شخصی یک کارخانه ‏پنبه ‏پاک کنی به ارزش یک میلیون ریال تسلیم ‏در مقابل، صد ‏سهم ‏ده هزار ریالی قبول ‏کند. و یا در شرکتی که به استخراج ‏سرب ‏مشغول است در ازاء امتیاز ‏استخراج معدن سرب که متعلق به یکی از شرکاء می باشد و کارشناس رسمی آن را به دویست ‏هزار ریال تقویم نموده است بیست سهم ده هزار ریالی به نام برده داده شود. بنابراین ‏مال یا امتیاز دارای ارزش و جزء سرمایه شرکت است و این معنی در تبصره 6 مواد الحاقی ‏قانون تجارت تصریح شده است.
‏سرمایه احتیاطی یا اندوخته قانونی
‏از لحاظ این که ممکن است زیانی به ‏شرکت وارد شود که در سرمایه نکثی حاصل و باعث دلسردی شرکاء گردد. در مواد اصلاحی ‏قانون تجارت ضمن ماده 140 سرمایه دیگری به نام اندوخته قانونی پیش بینی شده و ‏هیئت ‏مدیره شرکت ‏را قانون ملزم نموده که صدی پنج از ‏سود ‏خالص شرکت را برای انداخته قانونی موضوع نماید که در خود شرکت به حساب مخصوصی نگه ‏داری شود. الزام هیئت مدیره تا موقعی است که این اندوخته مساوی با یک دهم سرمایه ‏اصلی شرکت گردد و اضافه بر آن را قانون به اختیار شرکت گذاشته است. ‏اندوخته ‏قانونی از موارد لازم و مورد احتیاج شرکت است زیرا در صورتی که زیانی حاصل شود که ‏برای جبران آن احتیاج به ‏پولی ‏باشد ممکن است از آن ‏استفاده شود. ‏در ممالک ‏اروپایی ‏به اندوخته قانونی ( سرمایه احتیاطی