مقاله در مورد معجزه جاوید
دسته بندي :
علوم پایه »
معارف
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 69 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
TTTTTT قرآن معجزه ی جاویدان الهی TTTTTT
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ôôôôôô قرآن معجزه ی جاویدان الهی صفحه ی شماره ی : **** 1 **** ôôôôôô
فهرست مطالب :
ردیف
عنوان
صفحه
1
مقدمه
2
2
مفهوم معجزه
2
3
آنچه لازم است درباره ی وجوه اعجاز قران بدانیم .
4
4
موادی که به اعجازقرآن اشاره دارند و در این پژوهش بررسی می شوند.
11
5
ادعای اعجاز در قرآن
12
6
مخاطب آیات تحدی کیست ؟
13
7
فصاحت و بلاغت قرآن
15
8
آیا الفاظ تکراری مانع ازفصاحت و بلاغت قرآن است ؟
21
9
جلوههاي ادبي در قرآن ( داستان )
41
10
خبرهای غیبی قرآن
56
11
قرآن و مسئله ی قانون گذاری
58
12
قاطعیت و مصونیت از اشتباه
59
13
اتقان و یکنواختی قرآن
59
14
کتابی عظیم از زبان مردی درس ناخوانده
60
15
معجزات علمی قرآن
64
16
نتیجه گیری
67
TTTTTT قرآن معجزه ی جاویدان الهی TTTTTT
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ôôôôôô قرآن معجزه ی جاویدان الهی صفحه ی شماره ی : **** 2 **** ôôôôôô
مقدمه :
در اینکه ادیان زیادی وجود دارد شکی نیست . پیروان هر دینی بر ای حقانیت آیینشان دلایلی اظهار می کنند که رسیدگی به همه ی آن ها برای تشخیص حق از باطل کار مشکلی به نظر می رسد ؛ چرا که اثری از معجزات پیامبران آنان تا کنون باقی نمانده است. فقط مسلمانان هستند که مدعی هستند یکی از معجزات پیامبرشان به نام قرآن تا کنون باقی مانده و تحریف نیز نشده است. بنابر این اگر کسی یقین کند این کتاب معجزه است ؛ آن هم معجزه ای که کسی مانند مانند آن را نمی تواند بیاورد تکلیفش روشن است و طبق دستورات آن می تواند عمل کند.
مفهوم معجزه :
خليل بن احمد (م 170 ق ) صاحب كهنترين كتاب لغت عرب،العين، « عجز» را به معناي ضعف و ناتواني دانسته است . لسان العرب نيز بر همين پايه،صورتهاي ديگر ساخته شده از اين واژه را توضيح ميدهد و مي نويسد: « عَجَّزَ الرجلُ و عاجَزَ ؛ رفت و به او نرسيد» پس استمرا در ناتواني در معناي اين لغت نهفته است و در همين معناست اين آيهي شريفه:
« وَ الَّذِينَ سَعَوْا فِي آيَاتِنَا مُعَاجِزِينَ » [حج (22)، (53) ]
آنان كه عاجزانه در ابطال آيات ما تلاش ميكنند. [ يا اين كه در فكر معاجزه هستند و معاجزه به مفهوم كوشش هر يك از دو طرف در عاجز كردن طرف مقابل است]
إعْجاز به معناي عاجز و ناتوان و درمانده ساختن ديگري است و از همين باب است:
« وَ أَنَّا ظَنَنَّا أَنْ لَنْ نُعجِزَاللهَ فِي الأَرْضِ» [ جن(72) ، 12]