خاکبرداری و عملیات خاکی ( ppt )

دسته بندي : علوم پایه » دانلود پاورپوینت های علمی
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل :  powerpoint (..ppt) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد اسلاید : 39 اسلاید

 قسمتی از متن powerpoint (..ppt) : 
 

خاکبرداری و عملیات خاکی
مقدمه: 
در جهان امروزی آبادانی و پیشرفت در جنبه های مختلف بسیار مهم و حائز اهمیت می باشد و در مسابقه پیشرفت ها رشته عمران ، از سایر رشته ها عقب نمانده و به میدان مسابقه وارد شده و امروزه در گوشه و کنار مختلف جهان هر روز خبر تازه در مورد مسائل مربوط به این رشته از قبیل پلسازی ، خانه سازی و به خصوص برج سازی به گوش می رسد.
برای آغاز یک پروژه عمرانی صدها هزار کار باید انجام شود که یکی از این کارها که بن پیشرفت امکانات و فناوری بسیار توسعه یافته است ، خاک برداری و گودبرداری زمین و محلی است که قرار است پروژه در آن احداث گردد.
در حالی که در سالیان بسیار گذشته هر کس به هر شکلی که می خواست و هر جا که دوست داشت اقدام به احداث بنای مورد نظر خود می نمود بدون آنکه به زمین و خاک محل احداث توجهی داشته باشد ولی با پیشرفت علم و فناوری امروزه خاک تاثیر بسار مهمی در ساخت پروژه دارد که همین اهمیت خاک باعث به وجود آمدن نیاز به خاک برداری و گود برداری شده است.
در این تحقیق دانشجویی قصد داریم که به تشریح مختصر ولی جامع از خاک برداری و گودبرداری و همچنین مسائل مربوط به آنها از قبیل ایمنی در کار و ماشین آلات و ...... بپردازیم.
فصل اول :  اشنایی با انواع زمین از لحاظ جنس و مقاومت
زمین­های مخلوط متوسط:
این زمین­ها از مخلوط شن و ماسه و مقداری خاک رس تشکیل شده است. مقدار خاک رس این گونه زمین­ها کمتر از نوع زمین های سفت مخلوط است و به همین دلیل نمی تواند پوشش کافی در اطراف ریزدانه و درشت دانه ها باشد که در نتیجه تراکم این زمین زیاد نیست؛ بنابراین مقاومت فشاری این زمین حدود 5/1 تا 5/2 کیلوگرم بر سانتی متر مربع است.
پی سازی روی این گونه زمینها بیشتر به شکل «رادیه جنرال» اجرا می­شود.
زمین های نامرغوب (زمین های شنی) :
مواد متشکله این زمین ها اکثرا از دانه های درشت شن است. در صورتی که این زمین ها مسطح باشند،ساختمان سازی با ارتفاع محدود بر روی آنها قابل اجرا بوده و اگر درشیب باشند، ساختمان سازی روی آنها خطر رانش را در پیش دارد.
زمین­­های ماسه ای:
این زمین ها انباشته از ماسه و بدون خاک رس می باشند، به همین دلیل ساختمان سازی روی قسمتهای مسطح این زمینها به ارتفاع کاملاً محدود و به شرط پی سازی عمیق و گسترده قابل اجرا می­باشد. اما در زمینهای شیب داری که خطر نفوذ آب در آن وجود دارد، امکان حرکت پذیری زمین و در نتیجه واژگونی ساختمان وجود داشت. به همین دلیل، این دسته از زمین ها برای ساختمان سازی مرغوب نمی­باشند.
 
زمین­های رسی:
کلیه مواد متشکله این گونه زمین ها، از خاک رس است. اگر این زمین ها کاملاً خشک و مسطح باشد، ساختمان سازی را روی آن می توان تا ارتفاع مشخصی انجام داد و اگر تراکم رس در این زمین­ها بالا باشد، می تواند حدود 4 کیلوگرم بر سانتی متر مربع تحمل فشاری را داشته باشد. اجرای ساختمان در زمینهای خاک رس خشک بهتر است در عمق 1 متر پایین تر از سطح زمین طبیعی باشد، تا مشکلات احتمالی بدان آسیب نرساند. اگر زمین رسی، مرطوب باشد حتی در صورت مسطح بودن نیز ساختمان سازی روی آن جایز نیست، زیرا این زمین در اثر نفوذ رطوبت و آب، متورم شده و اصطلاحا «باد» می­کند، حجم خاک زیاد شده و در نتیجه سبب حرکت دادن کف سازی و دیوارهای حایل و حتی دیوارهای باربر می­شود. زمین­های رسی مرطوب که در شیب باشند، رانش ساختمان را به دنبال دارند.
زمین­های خاک دستی:
این زمین­ها از پر کردن اصطلاحاً «گودال» به دست می آید. حجم خاکهای دستی از خاکروبه، زباله، خاک­های آوار، مصالح زاید بنایی و غیره است. گرچه سطح این زمین ها به مرور زمان در اثر کوبیده شدن ناشی از رفت و آمدها و موارد دیگر سخت می­شود، اما پس از برداشتن ارتفاع ناچیزی از سطح به خاک دستی خواهیم رسید. استفاده از این زمین ها برای ساختمان سازی جایز نیست، مگر اینکه کل حجم خاک دستی برداشته شده و یا با روشهای اصولی که در پی سازی بدان خواهیم پرداختخ، با هزینه و صرف وقت، از آن بهره مند شد که در مواردی مقرون به صرفه نخواهد بود.
زمین­های با خاک نباتی:
این زمینها عموما زیر پوشش محصولات کشاورزی بوده و نرم و سست است؛ بیشتر دارای رنگ نزدیک به کمبود و تیره بوده و به علت «کوددهی» به این زمین، این زمین ها تا ارتفاعی از حالت زمین طبیعی خارج شده و تا عمقی از زمین دارای این خصوصیت می­باشد. ساختمان سازی روی این زمین ها جایز نیست، مگر ساختمانهای بسیار سبک چوبی ییلاقی آن هم با پی سازی اصولی.
زمین های باتلاقی:
این زمین ها عموما آبدار بوده و انواع گیاهان باتلاقی در آنها پرورش می یابند. نوع خشک آنها حالت اسفنجی دارد که در واقع باربری نداشته و در ساختمان سازی بی استفاده است مگر با روشهای خاص و پی سازی های سبک و صندوقه ای. ضمناً زمین های لجنی نیز وجود دارد که آبدار آن بدبو و سست، و خشک آن بسیار فرسوده و پوک می باشد، که هیچ کدام برای ساختمان سازی مناسب نیست.