دانلود مقاله در مورد دستور کار آزمايشگاه پايگاه داده ها 111 ص
دسته بندي :
مقاله »
مقالات فارسی مختلف
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 111 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
قابل توجه دانشجويان گرامي
آزمايشگاه پايگاه داده ها
با توجه به اينکه اکثر دانشجويان قادر به شرکت در آزمايشگاه در اين زمان نيستند، موافقت گرديد 6 دستور کار اول را انجام دهند تا پس از آخرين امتحان پايان ترم جلسات آزمايشگاه برگزار گردد.
بسمه تعالي
دستور کار آزمايشگاه پايگاه داده ها
آزمايش 1
آشنايي با محيطQUERY ANALYZER ، نحوه ايجاد پايگاه داده وجداول
پيش آگاهي
مقدمه :آشنايي با RDBMSها
از زماني که در سال 1970مقاله آقاي کادتحت عنوان "مدل رابطه اي داده ها براي بانک هاي اطلاعاتي اشتراکي بزرگ" منتشر شد ، زمان زيادي نمي گذرد. بعد از مطرح شدن اين ايده پروژه تحقيقاتي تحت عنوان SYSTEM/Rدر IBM شکل گرفت که حاصل آن ايجاد اولين DBMS وزبان SQL بود. از آن زمان شرکت هاي مختلفي به توليدDBMS هاپرداختندتا اين که در سال1988،SQL-SERVER معرفي شد. علاوه بر اين در سال 1986، SQL توسطANSI استاندارد شد. نسخه اي از اين زبان را ، تحت عنوان TRANSACT-SQL استفاده مي نمايد. همان گونه که مي دانيد زبان SQL غيررويه اي است يعني در آن تنها درخواست کاربرارائه مي گرددوالگوريتم لازم براي اجراي آن توسط بخش هايي ازDBMS(بهينه ساز) توليد مي گردد .
هرسيستم مديريت پايگاه داده اي بر مبناي مدل رابطه اي ،يک RDBMS ناميده مي شود .اين سيستم هاازدو بخش عمده به شرح زيرساخته شده اند:
1- هسته :که کارهاي مديريتي را انجام مي دهد.
2- فرهنگ داده ها(DataDictionary ) : که شامل اطلاعاتي در مورد عناصرواشياء مختلف پايگاه داده اي تعريف شده مي باشد ازقبيلsysobjectsکه مشخصات اشياءمختلف تعريف شده درآن نگهداري مي گردد ياsysindexes و syscolumns که مشخصات شاخص هاومشخصات ستون هاي تعريف شده در آن ها ذکر مي گردد.
آشنايي با SQL-SERVERبه عنوان يک RDBMS
براي راهبري پايگاه داده ها، SQL-SERVERدو واسط گرا فيکي به نام هاي Enterprise Manager وQuery Analyzer را در اختيار قرار مي دهد. دراين مرحله فرض مي کنيم يک سرور ثبت شده وتعدادي شي Login وتعدادي پايگاه داده تعريف شده برروي آن داريم بنابراين ازمباحث مربوط به آنها فعلا چشم مي پوشيم . علاوه بر اين فرض مي کنيم که سرور فوق در حال سرويس دهي است.Query Analyzer اولين واسطي است که به کمک آن مي توانيد پرس وجو هاي T-SQLوتوابع و روال هاي ذخيره شده را اجرا کنيد . پس ازورودبهQuery Analyzer اطلاعات Login از شما خواسته مي شود که مي توانيد از تاييد اعتبار خود ويندوز استفاده کنيدو به اين محيط وارد شويد. اين محيط از دوپنجره اصلي تشکيل شده است. درپنجره سمت چپ با نام Object Browserمي توانيد اشيايي از قبيل نام سروري که به آن متصل شده ايد، پايگاه داده هاي موجود وبقيه اشياء اصلي مورد استفاده درSQL-SERVER را مشاهده وويرايش کنيد. در اين قسمت اشياء به صورت ساختار درختي نمايش داده مي شوند. در هرسرور موجود حداقل چهارپايگاه داده زير موجود است :
1-Master : شامل تمامي اطلاعات لازم براي مديريت پايگاه، مانند پايگاه داده هاي تعريف شده ومشخصات کاربران و رويه هاي ذخيره شده سيستمي وپيام هاي خطاست. جداولي که در اين پايگاه داده موجود است معمولاکاتالوگ سيستم ناميده مي شود .
2- Model : يک الگو براي ساخت پايگاه داده هاي جديد است وهر شي موجود در آن ،در پايگاه داده هاي جديد ايجاد مي شود. براي مثال اگر يک شناسه کاربر جديد در آن قرار دهيد ،در تمامي پايگاه هايي که بعد ازاين ايجاد مي شوند اين شناسه هم وجود دارد .
3-Msdb : در نگهداري برنا مه هاي زمان بندي سيستم وJob ها وتاريخچه نسخه هاي پشتيبان کاربرد دارد .
4- Tempdb: محل موقتي براي اشيائي است که نياز به فضاي موقتي دارند .
در زير پنجرهobject browser ،با کليک بر روي تب Templates مي توانيد بهTemplate هاي موجود در مورد هر شي دسترسي داشته باشيد . پنجره ديگر موجود در محيط Query Analyer پنجره پرس وجو است که از آن براي اجراي پرس وجو هاي تعاملي استفاده مي شود .
براي اجراي اسکريپت ها (مجموعه هايي از دستورات ) بايد يکي از پايگاه هاي داده اي موجود به عنوان پايگاه داده جاري انتخاب شود. براي اين کار از دستورUSE، استفاده مي شود. اين پنجره از دو قسمت تشکيل شده است، که يکي براي ويرايش دستورات و ديگري براي نمايش نتايج به کار مي رود. (قسمت اخير بعداز اجراي يک اسکريپت قابل مشاهده است.)کاربر مي تواند با استفاده از گزينهQuery، نحوه نمايش اين خروجي ها را به حالت Gridيا Textتنظيم کند يا يک فايل را به عنوان محل ذخيره خروجي هاي Query تعريف نمايد .
به ثبت رساندن وحذف وتغيير يک پايگاه داده جديد درSQL-SERVER
اصولا اطلاعات موجود در هر پايگاه داده در فايل ها ي آن پايگاه داده نگهداري مي شوند. اين امکان وجود دارد که فايل هاي مختلف ،گروه هاي مختلفي را تشکيل دهند که هر فايل به يکي از آن ها اختصاص داشته باشد در اين صورت مي توان اشياء پايگاه داده را در يک فايل خاص يا فايل هاي يک گروه ذخيره کرد. علاوه بر اين مثلا دراعمالي مانند پشتيباني (backup) مي توان به جاي کل پايگاه داده اي، گروه هاي فايل اصلي را پشتيباني کرديا بااعمال برنامه زماني مورد نظر، هر يک از گروه هارامستقلاپشتيباني کرد. براي پايگاه داده هاي تعريف شده در SQL-SERVER سه نوع فايل قابل تصور است :
1- فايل هاي Primary( باپسوند .mdf) :که حاوي اطلاعات راه اندازي پايگاه هستند وبه بقيه فايل هاي پايگاه داده ها اشاره دارند .
2- فايل هاي Secondary( باپسوند .ndf) : بقيه فايل هاي داده اي به جز فايل هاي داده اي اصلي در اين گروه قرار مي گيرند .
3- فايل هاي Log( باپسوند .ldf) : براي ثبت تراکنش هاي موجود در پايگاه به کار مي روندو عضو هيچ گروه فايلي نيستند. براي بسياري از پايگاه هاي داده اي معرفي گروه 1و3کافي است وممکن است پايگاه داده اي چندين فايل از نوع دوم داشته باشد يا هيچ فايلي از اين نوع نداشته باشد.
يک فايل نمي تواند عضو بيش ازيک گروه فايلي باشد وفايل هاي سيستم در گروه فايل Primary قرار مي گيرند. (براي اطلاعات بيشتر در مورد نحوه استفاده از اين امکان در عمل مي توانيد به مراجع SQL-SERVERمراجعه کنيد .)
ايجاد جداول پايگاه داده
اين جداول به منظور تعريف فيلدهاي مورد استفاده در ايجاد يک پايگاه داده اي مورد استفاده قرار مي گيرند که در قسمت پيوست ساختار کلي يک جدول آورده شده است .
درهرجدول پايگاه داده اي براي اطمينان از درستي مقادير فيلدها انواع جامعيت داده اي، مورداستفاده قرار مي گيرد که ازانواع آن مي توان به موارد زير اشاره کرد :
کليداصلي(primarykey) :که شامل يک ياچندستون است که مقاديرموجود دردوسطر از ستون ها نميتوانند يکسان باشند. همچنين کليد اصلي نمي تواند مقدارتهي بپذيرد .
کليد کانديدا(unique) : مانند کليداصلي است با اين تفاوت که درستون هاي تعريف شده به عنوان کليد کانديدا مي تواند مقدار تهي هم وارد شود .
کليد خارجي(foreignkey) : براي ايجاد ارتباط بين داده هاي جداول پايگاه داده اي ، ازيک يا ترکيبي از چند ستون با عنوان کليد خارجي استفاده مي شود به طوري که داده هاي يک جدول با مقاديرکليد اصلي جدول مرتبط با آن پرمي شود.
Check : مقادير قابل پديرش يک ستون توسط اين محدوديت کنترل مي شود .
Constraints : براي اعمال محدوديت هاي داده اي ، مانند کليداصلي ،کليد خارجي و کليد کانديدا وcheckمورد استفاده قرار مي گيرد .
ستون هاي محاسباتي در تعريف جداول
اين ستون ها عبارت به کار رفته براي محاسبه داده را به جاي خودداده ذخيره مي کنند و قواعد زير را دارند :
ستون هاي ارجاع شده در عبارت ستون محاسباتي بايد در همان جدول باشند .
ستون محاسباتي شامل subquery نيست .
اين ستون ها به عنوان جزئي از کليد يا انديس به کار نمي روند .
نمي توانند محدوديتي از نوع default داشته باشند .(چرا؟)
در دستورات insert وupdate ارجاعي به آن ها نداريم .
مثال1 :
Create table author
(au_id1 int primary key clustered,
unique nonclustered, au_id2 int
au_degree smallint,
au_name char(16) not null,
au_family char(16) not null,
au_address char(30) null)