دانلود مقاله در مورد فوايد توازنهاي آب و نمك
دسته بندي :
مقاله »
مقالات فارسی مختلف
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 96 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
1
فوايد توازنهاي آب و نمك:
مقدمه
پروژهي آبياري را ميتوان موفقيت آميز ناميد كه جداي از شرايط اقتصادي و اجتماعي مطلوب، بهرهبرداري فني از پروژه باعث رشد مطلوب محصول براي مدتي نامعين شود. دليل اصلي شكست پروژه احتمال آب گرفتگي و شورسازي خاك است، تجربيات چند دههي اخير اين خطر را به صورت واقعيتي مهم نشان دادهاند. در سالهاي اخير پروژههاي آبياري متعددي در نواحي كه شرايط طبيعي در مقايسه با شرايط سيستمهاي باستاني آبياري نامطلوب بودند تشكيل شد. به دليل اينكه محلهاي مناسبتر سالهاي تحت آبياري بودند، لزوم تغيير پروژههاي جديد به نواحي كه كمتر مورد لطف طبيعت بودند افزايش خواهد يافت. چنين نواحي به عنوان مثال، بخش هاي كم ارتفاع درهها و دلتاهاي رودخانه، اغلب به طور طبيعي خاك شور هستند. مسئلهي مهم اينست كه آيا اين آبياري مستمر تحت شرايط نامطلوب عملي است يا نه. علم و تجربهي مدرن. جوابي مثبت به اين سؤال ميدهد و نيز چگونگي برخورد با اين برآوردهاي فني را پيش بيني ميكند. به هر حال، جلوگيري از شكستهاي كامل كافي نيست. پروژهي آبياري همچنين بايد به تامين مناسب آب و ممانعت از كمبود يا مازاد آب كمك كند. سيستم محدود آبرساني باعث كندي رشد ميشود. سيستم آبرساني غني از طرف ديگر باعث نشت سنگين آب به خاك زيرين و كاهش كارآيي آبياري ميشود. علاوه بر آن آب نشت كرده باعث افزايش سفره آبهاي زيرزميني ميشود و در نتيجه محتواي هواي خاك را كاهش ميدهد، بالاخره هوا به داخل ميزان مورد نياز براي رشد مطلوب ميشود. در هنگام كمبود يا مازاد آب به علت تبخير آب شور، خاك شور ميشود چون نمك در خاك باقي ميماند. از ميان رفتن اين نمكها بوسيلهي فرو شست مشكلات آبياري را براي زهكشي اين آب افزايش ميدهد. مشكل فني اصلي در آبياري تعيين مقدار آب براي آبياري و تنظيم ميزان شوري و ميزان زهآبي است كه بايد در منطقهي مورد نظر براي برآوردن موقعيت مناسب رشد محصول برطرف شود. در حقيقت مشكل توازن آب مستقيم يا غيرمستقيم به همهي نتايج بررسيهاي كامل دربارهي تبخير، تعريق، رطوبت خاك، آبهاي زيرزميني، شوري و غيره مرتبط است. بدين دليل اين فصل مشكلاتي را در باب آبياري، شوري و زهكشي در ابتدا بيان ميدارد.
بافت متن تشريحي است و بر روابط دو جانبهي اصطلاحات متفاوت توازنهاي آب و نمك و احتمال پيش بيني مقادير آبياري و زهكشي مورد نياز براي آبياري تائيد ميكند. استفاده از توازنهاي آب و نمك به كار رفته در تحقيق با مثالهاي سادهاي شرح داده شدهاند.
1
فوايد توازنهاي آب و نمك:
مقدمه
پروژهي آبياري را ميتوان موفقيت آميز ناميد كه جداي از شرايط اقتصادي و اجتماعي مطلوب، بهرهبرداري فني از پروژه باعث رشد مطلوب محصول براي مدتي نامعين شود. دليل اصلي شكست پروژه احتمال آب گرفتگي و شورسازي خاك است، تجربيات چند دههي اخير اين خطر را به صورت واقعيتي مهم نشان دادهاند. در سالهاي اخير پروژههاي آبياري متعددي در نواحي كه شرايط طبيعي در مقايسه با شرايط سيستمهاي باستاني آبياري نامطلوب بودند تشكيل شد. به دليل اينكه محلهاي مناسبتر سالهاي تحت آبياري بودند، لزوم تغيير پروژههاي جديد به نواحي كه كمتر مورد لطف طبيعت بودند افزايش خواهد يافت. چنين نواحي به عنوان مثال، بخش هاي كم ارتفاع درهها و دلتاهاي رودخانه، اغلب به طور طبيعي خاك شور هستند. مسئلهي مهم اينست كه آيا اين آبياري مستمر تحت شرايط نامطلوب عملي است يا نه. علم و تجربهي مدرن. جوابي مثبت به اين سؤال ميدهد و نيز چگونگي برخورد با اين برآوردهاي فني را پيش بيني ميكند. به هر حال، جلوگيري از شكستهاي كامل كافي نيست. پروژهي آبياري همچنين بايد به تامين مناسب آب و ممانعت از كمبود يا مازاد آب كمك كند. سيستم محدود آبرساني باعث كندي رشد ميشود. سيستم آبرساني غني از طرف ديگر باعث نشت سنگين آب به خاك زيرين و كاهش كارآيي آبياري ميشود. علاوه بر آن آب نشت كرده باعث افزايش سفره آبهاي زيرزميني ميشود و در نتيجه محتواي هواي خاك را كاهش ميدهد، بالاخره هوا به داخل ميزان مورد نياز براي رشد مطلوب ميشود. در هنگام كمبود يا مازاد آب به علت تبخير آب شور، خاك شور ميشود چون نمك در خاك باقي ميماند. از ميان رفتن اين نمكها بوسيلهي فرو شست مشكلات آبياري را براي زهكشي اين آب افزايش ميدهد. مشكل فني اصلي در آبياري تعيين مقدار آب براي آبياري و تنظيم ميزان شوري و ميزان زهآبي است كه بايد در منطقهي مورد نظر براي برآوردن موقعيت مناسب رشد محصول برطرف شود. در حقيقت مشكل توازن آب مستقيم يا غيرمستقيم به همهي نتايج بررسيهاي كامل دربارهي تبخير، تعريق، رطوبت خاك، آبهاي زيرزميني، شوري و غيره مرتبط است. بدين دليل اين فصل مشكلاتي را در باب آبياري، شوري و زهكشي در ابتدا بيان ميدارد.
بافت متن تشريحي است و بر روابط دو جانبهي اصطلاحات متفاوت توازنهاي آب و نمك و احتمال پيش بيني مقادير آبياري و زهكشي مورد نياز براي آبياري تائيد ميكند. استفاده از توازنهاي آب و نمك به كار رفته در تحقيق با مثالهاي سادهاي شرح داده شدهاند.
1
فوايد توازنهاي آب و نمك:
مقدمه
پروژهي آبياري را ميتوان موفقيت آميز ناميد كه جداي از شرايط اقتصادي و اجتماعي مطلوب، بهرهبرداري فني از پروژه باعث رشد مطلوب محصول براي مدتي نامعين شود. دليل اصلي شكست پروژه احتمال آب گرفتگي و شورسازي خاك است، تجربيات چند دههي اخير اين خطر را به صورت واقعيتي مهم نشان دادهاند. در سالهاي اخير پروژههاي آبياري متعددي در نواحي كه شرايط طبيعي در مقايسه با شرايط سيستمهاي باستاني آبياري نامطلوب بودند تشكيل شد. به دليل اينكه محلهاي مناسبتر سالهاي تحت آبياري بودند، لزوم تغيير پروژههاي جديد به نواحي كه كمتر مورد لطف طبيعت بودند افزايش خواهد يافت. چنين نواحي به عنوان مثال، بخش هاي كم ارتفاع درهها و دلتاهاي رودخانه، اغلب به طور طبيعي خاك شور هستند. مسئلهي مهم اينست كه آيا اين آبياري مستمر تحت شرايط نامطلوب عملي است يا نه. علم و تجربهي مدرن. جوابي مثبت به اين سؤال ميدهد و نيز چگونگي برخورد با اين برآوردهاي فني را پيش بيني ميكند. به هر حال، جلوگيري از شكستهاي كامل كافي نيست. پروژهي آبياري همچنين بايد به تامين مناسب آب و ممانعت از كمبود يا مازاد آب كمك كند. سيستم محدود آبرساني باعث كندي رشد ميشود. سيستم آبرساني غني از طرف ديگر باعث نشت سنگين آب به خاك زيرين و كاهش كارآيي آبياري ميشود. علاوه بر آن آب نشت كرده باعث افزايش سفره آبهاي زيرزميني ميشود و در نتيجه محتواي هواي خاك را كاهش ميدهد، بالاخره هوا به داخل ميزان مورد نياز براي رشد مطلوب ميشود. در هنگام كمبود يا مازاد آب به علت تبخير آب شور، خاك شور ميشود چون نمك در خاك باقي ميماند. از ميان رفتن اين نمكها بوسيلهي فرو شست مشكلات آبياري را براي زهكشي اين آب افزايش ميدهد. مشكل فني اصلي در آبياري تعيين مقدار آب براي آبياري و تنظيم ميزان شوري و ميزان زهآبي است كه بايد در منطقهي مورد نظر براي برآوردن موقعيت مناسب رشد محصول برطرف شود. در حقيقت مشكل توازن آب مستقيم يا غيرمستقيم به همهي نتايج بررسيهاي كامل دربارهي تبخير، تعريق، رطوبت خاك، آبهاي زيرزميني، شوري و غيره مرتبط است. بدين دليل اين فصل مشكلاتي را در باب آبياري، شوري و زهكشي در ابتدا بيان ميدارد.
بافت متن تشريحي است و بر روابط دو جانبهي اصطلاحات متفاوت توازنهاي آب و نمك و احتمال پيش بيني مقادير آبياري و زهكشي مورد نياز براي آبياري تائيد ميكند. استفاده از توازنهاي آب و نمك به كار رفته در تحقيق با مثالهاي سادهاي شرح داده شدهاند.
2
- جنبههاي كلي توازنهاي آب و نمك
توازنهاي آب و نمك، به دست آمدن و از دست رفتن آب يا نمك را در ناحيهي مدنظر با لايهي خاك در دورهي زماني معين شرح ميدهد. آنها را ميتوان به صورت زير نوشت:
مقدار در حال آمدن ـ مقدار در حال رفتن ـ تغيير ذخيره سازي در خاك كاربرد و تركيب چنين موازي توازني ممكن است به صورت قابل توجهي همانطور كه در مثالهاي زير نشان داده شده است فرق كند.
در ابتدا بايد كل حوضچه رودخانه در نظر گرفت. براي دورهي زماني يكسال، تغيير ذخيره سازي آب در خاك را ميتوان ناديده گرفت و توازن به صورت زير خواهد بود:
رسوب (R) ـ تبخير و تعريق (E) ـ شدت جريان رودخانه 0=(D) يا D=E
در اين موازنه، تبخير و تعريق مشكلترين اصطلاح براي اندازهگيري است. مقدار E را ميتوان به طور غيرمستقيم اندازهگيري كرد به هر حال، اگر دادههاي مرتبط به رسوب ساليانه و شدت جريان رودخانه در دسترس باشند. اين برآوردها در اين مورد بسيار پيچيدگي كمتري نسبت به نمونهي مستقيم E دارد. اين نمونهي ساده، به هدف كسب كميتي براي مؤلفهي ناشناخته زماني كه ديگر مؤلفهها شناخته شده هستند. زماني كه از توازن آب استفاده مي شود به كار ميرود و يا ميتوان را با تلاشي كمتر از مولفهي ناشناخته تعيين كرد. اصلي مشابهي براي توازن خاك برپاست.
اگر چه دانش رسوب و شدت جريان رودخانه مهم هستند اما به ندرت به تبخير و تعرق كل حوضچه رودخانه علاقهمند هستيم. به طور كلي به كسب اطلاعات جامعتر در نواحي كوچكتر براي ايجاد توازن هاي پيچيدهتر نياز داريم.
ثانياً: ما توازن هاي آب را در نواحي زيرين آبگير رودخانه بررسي ميكنيم و با ارقامي سروكار داريم كه از ارقام حوضچه به عنوان يك كل مشتق ميشوند. رسوب از يك ناحيهي زيرين به ديگري فرق ميكند و ارقام تبخير و تعرق متفاوتي دارد اما مخصوصاً در جاييكه شرايط زهكشي نامتجانس هستند. در حوضچهاي به عنوان يك كل، شدت جريان رودخانه را ميتوان به عنوان تنها عامل زهكشي در نظر گرفت. در حاليكه در نواحي كوچكتر، آب مازاد بوسيلهي جريان زيرزميني به سطوح كم ارتفاعتر خشك ميشود. در توازن آب ناحيه پست، اين آب را بايد براي تراوش آب در حال ورود محسوب كرد. توازن آب چنين ناحيهي زيرين به صورت زير خواهد بود (تغيير را در آب ذخيره شده در نظر بگيريد= 0)